امام خمینی(ره) در اردیبهشت ۱۳۵۸ با اشاره به اینکه کشور وسعتش به‌قدری است که برای ۱۵۰ تا ۲۰۰ میلیون جمعیت کافی می‌باشد، میفرماید: چه‌وقت می‌خواهند مسلمین توجه بکنند به اینکه مصالحشان چه است و دردشان چه است؟ و چه‌وقت باید دوا کنند این درد را؟!
به نقل از سفارت نیوز؛ رشد، توسعه، بهره‌وری و تولید اقتصادی کشورها، در گروی افزایش جمعیت است؛ اقتصاددانان دنیا اعلام می‌کنند که افزایش جمعیت به افزایش ثروت، قدرت و امنیت منجر می‌شود، به‌عکس جمعیت سالمند، ناتوان و مصرف‌کننده، کشورها را دچار معضل خواهد کرد.
در نتیجه، برای رشد اقتصادی لازم است که جمعیت افزایش پیدا کند، زیرا نیروی فعال، تیزهوش و مبتکر نیز به‌تبع آن افزایش پیدا می‌کند؛ به همین دلایل کشورهای جهان تمامی سیاست‌های کنترلی جمعیت را کنار گذاشتند و برنامه مورد قبول آنها تنها برنامه‌های افزایشی جمعیت هستند.
تذکرهای پیاپی جمعیتی مقام معظم رهبری در سالیان اخیر با توجه به آغاز کاهش جمعیت کشور نیز مؤید این مطلب است که بر سبک زندگی و افزایش فرزندآوری تأکید می‌کند.
پوشیده نیست که جمعیت جوان کشور در سال ۱۳۵۷، خود یکی از عوامل مهم خیزش و پیشرانه جریان انقلاب اسلامی بود؛ با این توضیح، جمعیت همچنین بر تحولات اجتماعی و سیاسی تأثیرگذار است، گفتنی است که بنیان‌گذار انقلاب اسلامی نیز به موضوع جمعیت پرداخته و بر ظرفیت کشور برای صد و پنجاه میلیون تا دویست میلیون جمعیت اشاره کرده‌اند.
در این باره؛ امام خمینی(ره) در نوفل‌لوشاتوی پاریس در پاسخ به خانم “جئورجی گایر” (Georgie Anne Geyer) از روزنامۀ ل آنجلس تایمز که پرسید: “نظر حضرتعالی در مورد کنترل موالید و تحصیل زنان و مردان در دانشگاه به‌صورت مختلط چیست؟!” فرمودند:
“زنان در جامعۀ اسلامی آزادند و از رفتن آنان به دانشگاه و ادارات و مجلسیْن به‌هیچ‌وجه جلوگیری نمی‌شود. از چیزی که جلوگیری می‌شود فساد اخلاقی است که زن و مرد نسبت به آن مساوی هستند و برای هر دو حرام است. راجع به موالید، تابع آن است که حکومت چه تصمیمی بگیرد.”
بعد از پیروزی انقلاب نیز امام خمینی(ره) در بخشی از بیانات خود در ۳۰ اردیبهشت ۱۳۵۸ می‌فرمایند:
“مسلمین، خصوصاً حکومتهای اسلامی، چه‌وقت می‌خواهند بیدار بشوند؛ چه‌وقتی می‌خواهند اغراض شخصیۀ خودشان و آمال شخصی خودشان را کنار بگذارند و برای ملتها خدمت بکنند؟! مسلمین یک‌میلیارد تقریباً جمعیتند، الآن یک‌میلیارد جمعیت دنیا را تشکیل می‌دهند، با دارا بودن همه چیز؛ ممالک غنی وسیع…
مملکت ایران ۳۵ میلیون حالا می‌گویند جمعیت دارد، وسعتش آن‌قدر است که برای صد و پنجاه میلیون تا دویست میلیون جمعیت کافی است، یعنی اگر دویست میلیون جمعیت داشته باشد، در ایران به‌رفاه زندگی می‌کنند، و همین طور ممالک دیگر وسیعند، عراق وسیع است و جمعیت کمی دارد.
چه‌وقت می‌خواهند این حکومتها بیدار بشوند و دست از اغراضشان بردارند؟ و چه‌وقت می‌خواهند مسلمین توجه بکنند به اینکه مصالحشان چه است و دردشان چه است؟ و چه وقت باید دوا کنند این درد را؟!”
